Blog

Op zondag om 18.00 haalden we onze valk op, en kozen we – vanwege de storm – voor een eerste overnachting in dezelfde haven. In de tussentijd genoten we van sangria, flammkuchen en gastvrijheid bij de Koken, het restaurant van Drijfveer, en toen het droog was gooiden we in no time de gekregen dektent over onze valk. Want ja, aankomende week slapen we in de boot! Na een nacht waarin we verbazingwekkend lekker hadden geslapen, scheen de zon volop en gingen we op pad over de befaamde Fryske Marren.

Gezelligheid én serene rust op het Sneekermeer

Via idyllische slootjes, omgeven door groen, koeien, schapen en schattige huisjes, maakten we onze eerste zeilmeters richting het Sneekermeer. Enigszins zigzaggend, vanwege wat tegenwind, werden onze skills al vrij snel op de proef gesteld. Soms spannend, maar wat was het leuk! En op het water zwaait iedereen naar elkaar: alleen dát zorgt al voor een vrolijke sfeer. Onze eerste stop? Het gezellige strandpaviljoen Strand Sneek, waar we – weer even op het land – genoten van een ijskoffie met uitzicht op de aangelegde waterskibaan met daarachter Aquapark Sneek. Erg vermakelijk – en met de zon brandend op onze huid namen wij natuurlijk ook een duik.

Een paar uur later – waarin zowel wij als onze telefoons waren opgeladen – zeilden we naar een aanlegplaats voor de nacht op het Sneekermeer, genaamd ‘SN30A’. Op dit onbewoonde eiland mag je kosteloos drie dagen overnachten en kamperen. Wat een sprookje! We kookten op ons meegebrachte gasstelletje (je hebt in deze valk méér dan genoeg ruimte voor je spullen!), speelden spelletjes en sliepen – midden op het water – weer als baby’s in de serene rust. Ik merk dat ik het heerlijk vindt om zoveel buiten te zijn.

Wind tegen en een ‘bakkie troost’ in Joure

Dinsdagochtend zeilden we verder over de Terkaplester Puolen, waar windkracht 5 er na een uurtje voor zorgde dat we noodgedwongen een pitstop maakten. Iets te enthousiast voor beginnende zeilers als ons. Geen straf, want we lunchten en genoten van de zon op weer zo’n idyllisch onbewoond eiland (dit keer met de ‘naam’ SN69F). Toen de wind ietwat was gaan liggen, hesen we vol goede moed de zeilen en maakten we koers naar de haven van Joure: de hoofdstad van de Friese Meren. Vanuit daar liepen we zó het schattige centrum in, waar we dineerden bij Grand Café Het Tolhuis.

De volgende dag, na een frisse douche in de haven, bakten we pannenkoeken naast onze valk en gingen we verder op ontdekkingsreis in Joure. Al snel stuitten we op dé originele winkel van Douwe Egberts, die is opgericht in – houd je vast – 1753. Je kunt hier tevens een ‘bakkie troost’ drinken in de binnentuin en alles over de geschiedenis van deze beroemde koffie (en nog veel meer) leren in het naastgelegen Museum Joure. Aanrader, en bovendien erg kidsproof.

Als een speer over de Langwarder Wielen

Hoog tijd om het water opnieuw te trotseren. Via de Langwarder Wielen zeilden we, terwijl we het dorpje Langweer bewonderden, verder. Geheel volgens ons van tevoren bedachte rondje vaarden we linksom door De Brekken en over de Jentsjemar. Precies zoals verwacht (research is tóch wel echt key tijdens het zeilen) moest de mast voor twee bruggen op de route volledig naar beneden. Een uitdaging, maar het is gelukt!

Deze nacht vertoefden we op hetzelfde ‘eiland’ van de middag. En het geluk was aan onze zijde: donderdagochtend hadden we de gehele route wind mee. We haalden daarom voor het eerst onze zogenoemde rif uit het zeil, die we voor extra veiligheid de eerste dagen gebruikten. Onze ‘oranje racewagen’ vloog voor ons gevoel over het water. Zo arriveerden we in no time weer veilig, en érg voldaan, terug in de haven van Akkrum. Hier werden we hartelijk ontvangen en genoten van een warme douche en vervolgens een lunch op het haventerras. Tip: mocht je langer de (zeil)tijd hebben, sla dan ook de charmante Friese dorpen Woudsend en Lemmer niet over!

Geschreven door; Emma van Egmond | Freelance journalist en copywriter | Reishonger